ديابت تيپ دو چيست؟
ديابت تيپ II اختلالي است که در آن نحوه استفاده بدن از قند گلوکز مختل مي شود. تمام سلول ها در بدن شما براي اينکه به درستي کار کنند نياز به قند دارند.
اگر سلولهاي بدن را به اتاقي تشبيه کنيم که قفلي بر در دارد که جلوي ورود قند (گلوکز) را به داخل آن ميگيرد، هورمون انسولين کليد اين قفل است که ميتواند درب را باز کند و قند وارد سلولها شود. اگر انسولين به اندازه کافي در بدن ترشح و توليد نشود و يا اينکه اين قفل به نحوي تغيير کرده باشد که به درستي به کليد انسولين پاسخ ندهد ميزان قند در خون بالا ميرود و در واقع اين همان اتفاقي است که در بيماري ديابت تيپII ميافتد .
دو نوع مختلف از ديابت وجود دارد. در نوع اول ميزان کافي از انسولين در بدن ترشح نميشود يعني پانکراس که يک اندام شکمي و کارخانه توليد انسولين است ميزان کافي آن را توليد نميکند و در نوع دوم به واسطه تغيير قفل، کليد انسولين خوب کار نميکند و در نتيجه ميزان هورمون انسولين در خون بالا ميرود اما کمکي به ما نخواهد کرد. در مواردي هم هر دو اختلال به صورت همزمان وجود دارد .
افزايش قند خون ميتواند مشکلاتي را براي فرد ايجاد نمايد. در آمريکا، کانادا و اروپا حدود 90% افراد ديابتي، ديابت نوعII دارند. ديابت تيپII يک مشکل پزشکي مزمن است که نيازمند پايش منظم و درمان در کل طول عمر ميباشد. درمان شامل بخشهاي مهم و مجزايي از قبيل تغيير در سبک زندگي (شامل تغيير درعادات غذايي، ورزش کردن، کاهش وزن و ...)، اندازه گيري قند خون به صورت روزانه حداقل براي يک دوره مشخص (هر چند بهتر است هميشه در بيشتر روزهاي هفته و حداقل 1 بار در روز صورت گيرد) و استفاده از برخي داروها ميباشد. خوشبختانه اين اقدامات ميتواند سطح قند خون را به سطح طبيعي بسيار نزديک کرده و در آن سطح نگه دارد. بدين صورت از بروز مشکلات جدي براي بيمار جلوگيري نمايد.
با اينکه با تشخيص ديابت تيپII براي افراد نگرانيهايي براي بروز اختلالات و مشکلاتي به دنبال ديابت به وجود ميآيد، اکثر افراد با رعايت موارد فوق ميتوانند زندگي فعال و مفيدي براي سالهاي طولاني داشته باشند و حتي ميتوانند با يک برنامه صحيح غذايي و ورزشي که با مشورت پزشک متخصص خود ترتيب خواهند داد غذاهاي مورد علاقه و يا فعاليتهاي خود را بدون نگراني جدي داشته باشند.
علل ديابت تيپ II
اين بيماري ميتواند به دليل ترکيبي از عوامل ژنتيکي-محيطي ايجاد شود.
عوامل ژنتيکي :
بيشتر افرادي که ديابت تيپII دارند در يکي از اعضاي خانواده خود هم فردي را ميشناسند که درگير اين مشکل بوده است و يا اينکه با مشکلات مرتبط با ديابت نظير بالا بودن کلسترول، بالا بودن فشار خون و چاقي دست و پنجه نرم ميکنند.
عوامل محيطي:
عوامل محيطي نظير عادات غذايي فرد، فعاليت روزانه او با علل ژنتيکي هم صدا شده و نقش موثري در بروز و پيشرفت بيماري ايفا ميکنند.
بارداري
موارد اندکي (%5 ـ 3) از خانمهاي باردار، در دوران بارداري به ديابت مبتلا ميشوند که به آن ديابت بارداري ميگويند. اين ديابت به ديابت نوعII بسيار شبيه است و معمولاً پس از زايمان ديابت آنها از بين ميرود هرچند اين افراد نسبت به خانمهاي باردار ديگر ريسک بالاتري براي ابتلا به ديابت در سالهاي بعدي زندگي خود خواهند داشت، اما ميتوانند نوزادان کاملاً طبيعي و سالمي به دنيا بياورند.
تشخيص ديابت تيپ II
تشخيص اين بيماري به واسطه بروز يک سري علائم نظير تاري ديد، احساس تشنگي زياد و افزايش دفعات دفع ادرار در کنار افزايش ميزان قند در خون صورت ميگيرد.
تست هاي آزمايشگاهي
اندازهگيري قند خون به صورت راندم که ميتواند در هر زماني از شبانه روز صورت بگيرد. هنگامي که ميزان آن 200 ميليگرم در هر دسي ليتر خون يا بالاتر باشد وعلائم قند خون بالا (که قبلاً ذکر شد) وجود داشته باشد.
تست قند خون ناشتا: براي اين تست شما بايد حداقل از 8 تا 12ساعت قبل چيزي ميل نکرده باشيد. يک تست قند خون طبيعي در اين حالت عددي کمتر از 100 ميليگرم در هر دسي ليتر خون را نشان ميدهد.
تست هموگلوبين A1C : اين تست ميزان معدل قند خون شما را در 2 ـ 3 ماه گذشته نشان ميدهد. اين تست هم ميتواند هر زماني از شبانه روز (قبل از غذا خوردن) صورت گيرد و در حالت طبيعي بايد حدود %6-4 باشد.
تست تحمل قند خوراکي: در اين تست به شما پيشنهاد ميشود يک محلول خوراکي حاوي قند ميل نموده و پس از 2 ساعت قند خون شما را اندازه گيري خواهند کرد (اين تست به تست 2 ساعته هم شهرت دارد).
چه کسي ديابت مليتوس دارد :
کسي که 1 يا چند تا از موارد زير را داشته باشد:
- علائم ديابت که در بالا بيان شد به همراه قند خون راندوم 200 ميلي¬گرم در هر دسي¬ليتر خون و يا بيشتر
- قند خون ناشتا بيشتر از 126 ميلي¬گرم در هر دسي¬ليتر خون و يا بالاتر
- قند دو ساعته 200 ميلي¬گرم در خون و يا بالاتر
- هموگلوبين A1C برابر 5/6 % يا بالاتر